fot. Anna Ucinska

Szczęście - obok ponadczasowego postrzegania zdrowia jako wartości najwyższej - to chyba najczęściej wymieniane marzenie rodziców w aspekcie przyszłości dziecka.

Futurystyczne wizje dotyczą także sfery materialnej, ale w pierwszej kolejności szczęście ujmowane jest fundamentalnie. Miłość, przyjaźń, spełnienie, czy marzenia nierozerwalnie wiążą się ze szczęściem. Jak je zatem osiągnąć? Jak wychować dziecko, które będzie szczęśliwe? Jak mają to czynić instytucje współpracujące z dziećmi, bazujące na „pracy u podstaw”?

Chyba najprościej wskazać, że szczęśliwy rodzic to konsekutywnie szczęśliwe dziecko. Właśnie dlatego przedszkola powinny uwzględniać i planować pracę w oparciu o kontakty z rodziną, z rodzicami dziecka. Jak to uczynić? Choćby przez korelację środowisk podczas uroczystości takich jak Dzień Babci, Dzień Dziadka, wspólne bale, zajęcia otwarte, czy uczestnictwo w rozmaitych inicjatywach.

Wspólne tańce i zabawy to czas, który w dzisiejszym świecie pędu i pogoni, dość skomplikowanym dla dzieci, staje się unikatem i niemal bezcennym darem. Na pozór banalnym, ale jednak darem, jaki możemy ofiarować swoim pociechom. Chwile dziecięcej sielanki mijają z każdym dniem bezpowrotnie, dlatego tak ważne jest umożliwianie łączenia dwóch rzeczywistości, w których dziecko wzrasta, z jakimi się utożsamia. Stąd właśnie idea organizowania uroczystości, stwarzania okazji do wspólnych spotkań z rodzicami, dziadkami w przestrzeni przedszkolnej lub w jej tle. Radość dzieci, czy podziw i duma rodzica są tylko namacalnym dowodem, że warto, i że to ma sens.

Przykładem integracji jest bal karnawałowy organizowany w przedszkolu wraz z rodzicami i zabawy, które jemu towarzyszą. Rozładowanie emocji podczas scenki „Dzidziusia”, przygotowanej przez nauczycieli i rodziców, czy wspólne projektowanie i ubieranie śmiesznych strojów z chust i papieru toaletowego, albo wyścigi autobusem, który nie porusza się, ale jego pasażerowie (rodzica i dzieci) muszą wykonać zadania, takie jak: zjedzenie cytryny i uśmiechnięcie się, zjedzenie bułki tartej i zagwizdanie, czy zaśpiewanie piosenki „Wlazł kotek na płotek” to przykłady działań, które po prostu jednoczą rodziny i to za sprawą przedszkola.

Podobnie jest z prezentacją dziecięcych umiejętności oraz wspólnych tańców z dziadkami podczas ich święta. Nie lada wyzwaniem może okazać się rozpoznawanie głosów swoich wnuków. Przedszkole także i tu przyczynia się do wyzwolenia pozytywnych emocji i odczuć u najmłodszych.

Udział rodzica w zajęciach dydaktycznych, zajęciach otwartych realizowanych w sali przedszkolnej jest sygnałem dla dziecka „jestem ważny, mama mnie podziwia”. Pomoc rodzica w wykonaniu ilustracji bajki, czy przygotowanie rodzinnej sałatki to frajda dla każdego, bo wtedy także rodzic staje się na chwilę dzieckiem. Obecność podczas publicznych występów tanecznych np. Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, podczas konkursów recytatorskich, muzycznych, plastycznych to na pozór prozaiczna uwaga i koncentracja na dziecku, ale de facto nagroda, bardziej znacząca niż jakikolwiek prezent.

Dziecięcy uśmiech i zaangażowanie podczas wszystkich działań, jakie mają miejsce w przedszkolu, a których naocznym świadkiem, uczestnikiem jest osoba bliska dziecku to synonim szczęścia. Właśnie tego szczęścia, które poznaje, które pozwala na jego prawidłowy rozwój.

Dzięki takim przedsięwzięciom przedszkole nie tylko zapisze się w pamięci dziecka i jego rodziny jako zaczątek drogi edukacji, poznawania świata, swoich upodobań, talentów. Będzie źródłem zapamiętanego sielskiego dzieciństwa, obfitującego w radość i uśmiech. Stwarzajmy zatem okazje do wspólnego spędzania czasu, do jednoczenia się rodzin, pokoleń, by wychować szczęśliwe dziecko. Bo przecież marzenia się spełniają.

Materiał: Anna Ucinska

Galeria

Powrót Drukuj