fot. pow.

Beata Danielewska pielęgnuje wielkanocne tradycje. Które są dla niej najważniejsze ?

Zdaniem Bożeny Danielewskiej, przewodniczącej Inicjatywy Kobiet w Kowalewie, Polacy nadal chętnie pielęgnują wielkanocne tradycje. – Robimy palmy, idziemy ze święconką, bierzemy udział w drogach krzyżowych, które przechodzą, często w Wielki Piątek, ulicami miast i wsi w całym kraju. W niedzielny poranek wielu z nas jedzie do kościoła na rezurekcję, czyli mszę świętą o świcie, która zwiastuje zmartwychwstanie – mówi. Zdaniem przewodniczącej Inicjatywy Kobiet, dzisiejszy kosz ze święconką raczej nie różni się od tych, które święcono dawniej. – Pamiętam, że w koszyczku co roku było i jest to samo. Święcenie pokarmów co roku odbywa się w naszym domu. Sąsiedzi przynoszą koszyczki z barankiem z masła, kawałkiem wędliny, kiełbasy, ciastem. Jest sól i pieprz oraz chrzan. No i oczywiście jajka. Po święconce siadamy wspólnie do stołu. Przy kawie i cieście wspominamy miniony rok. To jest już nasza tradycja – przyznaje Bożena Danielewska.

Jedną z bardziej znanych tradycji świątecznych jest śmigus-dyngus. Niestety, w ciągu ostatnich lat można zauważyć, że polewanie się wodą odchodzi w zapomnienie. - Poniedziałek Wielkanocny zamyka cały Wielki Tydzień i kończy też nasze świętowanie. Choć w kościele trwa jeszcze oktawa wielkanocna i każdy kolejny dzień traktowany jest jak wielkie święto. Dlaczego w świąteczny poniedziałek polewało się wodą? Woda symbolizuje oczyszczenie z brudu i chorób, a także z grzechu. Wydaje mi się jednak, że ta tradycja już zamarła, a szkoda – mówi Danielewska.

Jakie tradycje świąteczne pielęgnowane są w rodzinie pani Bożeny? Jak mówi, jest to gotowanie białego barszczu wielkanocnego (nie żurku), który przygotowywany jest tylko na Wielkanoc. – Szykujemy też gniazdka z siana i kładziemy dzieciom małe upominki. Jest zabawa, bo dzieci same muszą je znaleźć – opowiada Bożena Danielewska.

Rozmówca nie wyraził zgody na komentowanie artykułu.

Źródło: 

Powrót Drukuj